Ineens sta ik in Montevideo, voor het eerst in mijn leven. De hoofdstad van Uruguay stond al een tijdje op mijn ‘to do list’, maar wanneer komt er nou nieuws uit dit kleine land in Zuid-Amerika?
Welnu: sinds Uruguay eind december besloot marihuana te legaliseren staat het land regelmatig in de belangstelling. Want Uruguay is het eerste land ter wereld dat tegen alle bestaande verdragen in softdrugs legaliseert. Nederland gedoogt al tientallen jaren, maar productie en distributie zijn bij ons illegaal.
We zijn gewend om wereldwijd te worden bewonderd of aangevallen om die liberale drugspolitiek, ik denk dat het voor veel landgenoten zelfs een beetje een bron van nationale trots is, het is in ieder geval een onvermijdelijk deel van je identiteit als Nederlander. “Where are you from? Amsterdam: aaaaah, red light district and coffeeshop“, is zo’n beetje een standaard woordenwisseling op reis.
Nederland is al lang niet meer het meest liberale land ter wereld, als het gaat om drugspolitiek. In Portugal of in sommige Amerikaanse staten gaan ze verder. Maar geen land doet wat Uruguay doet. De wet werd eind december ondertekend door president Mujica van Uruguay. De overheid heft nu tot en met 30 april om de wet in te voeren, dus vanaf uiterlijk 1 mei haat het in. Uruguay is het nieuwe Nederland.
Om die reden was ik in Montevideo, voor Nieuwsuur. Om een aflevering te maken van de serie over ‘de cannabisrevolutie’. Op zich een uitdagende opdracht, gezien het tijdstip. Ik begon met de productie van de reportage tijdens de plaatselijke zomervakantie, zo’n beetje iedereen was weg. En omdat de wet nog niet is ingevoerd, valt er weinig bijzonders te zien en dus te filmen. En dat voor mijn eerste reportage bij Nieuwsuur… Oeps.
Uiteraard had ik een interview aangevraagd met de president, de motor achter de wet en een zeer opvallende verschijning. Maar ik was niet de enige.
Mujica is uitgegroeid tot de nieuwe held van links in Latijns-Amerika en steeds meer buitenlandse journalisten willen hem spreken. De 79 jarige president nam nauwelijks vakantie, dat was een meevaller. Maar hij moest uitgerekend in de week dat ik in Montevideo was naar Cuba, waar hij onder andere een bezoekje bracht aan Fidel Castro. Tsja, zo’n top van latinoleiders gaat natuurlijk voor.
Ik sprak ondertussen met talloze andere, interessante mensen. Julio Calzada, de man die aan het hoofd staat van het drugsagentschap, heeft een unieke baan: hij moet de eerste legalisering van marihuana in goede banen leiden, alles bedenken, uitvoeren. Een bijzonder goed geïnformeerd socioloog en een behulpzame man.
Ik ging met de politie mee op patrouille door Ciudad Vieja, het oude centrum van Montevideo. We filmden een wietklas, gingen op bezoek bij een wietteler…
En dan, vlak voor ik terug zou vliegen, belt de woordvoerder van de president. Of we langs kunnen komen op de boerderij van Mujica. Het ticket wordt omgeboekt, het appartement een dag langer gehuurd en in de stromende regen vertrekken we naar het platteland rond Montevideo.
Het boerderijtje wordt bewaakt door een enkele kletsnatte politieman en een stuk of vier honden. Een daarvan, een oudje met drie pootjes, is Manuela, inmiddels wereldberoemd.
Mujica verwelkomt ons in sandalen en trainingsbroek. Filmen is een uitdaging, de cameraman kan zijn kont nauwelijks keren in de veel te krappe woonkamer en het is heel erg donker. Met mijn eigen camera had ik er niets van kunnen maken, maar Renato Varoli draait op zo’n spiegelreflexcamera. Veel gedoe, maar het plaatje blijkt veel mooier dan ik had verwacht. De ‘armste president ter wereld’ leeft inderdaad bijzonder sober, maar wat een inspirerende ontmoeting.
Ik maakte er een reportage van voor het Journaal en op de site van de NOS staat een langere versie, die opvallend goed is bekeken. Kennelijk slaat de stijl van Mujica ook aan in Nederland. Zelfs het radio verslag is goed beluisterd. Op verzoek van de internetredactie probeer ik het recept van de tomatentapenade die de president me liet proeven te reconstrueren, er schijnt vraag naar te zijn.
Als we na een uurtje weer vertrekken, moet ik denken aan de mannen van Lucky TV. Ze hebben gelijk, over werken bij de NOS…
Marc Bessems 
Mujica is de grootste idioot die er bestaat. Kan niks, doet niks en lult als en halve gare communist. Typisch Nieuwsuur.
Date: Sat, 15 Feb 2014 18:56:28 +0000 To: akiel47@hotmail.com
Soy uruguaya, tengo mas autoridad moral que los extranjeros para dar mi opinión, máxime que lo vote convencida de su forma de ser, y puedo asegurar que fué, es y será el mejor presidente de todos los tiempos, que hemos tenido. No es una pose para el mundo, la sobriedad suya, es así naturalmente, y, para los que lo ven como un “bicho raro” les cuento que para nosotros es uno más, alguien que trasciende su cargo para inmortalizarse principalmente, por su prédica sabia, fruto de estar de vuelta de todo, debido a la vida de lucha y condiciones inhumanas que tuvo que sufrir…eso lo hizo más sabio, eso lo convirtió en un ser humano excepcional, que tenemos el honor de tenerlo como presidente, aunque por escasos 5 años, deja una impronta imborrable en nuestros corazones.